envelope redakcja@polskiinstalator.com.pl home ul. Wąski Jar 9
02-786 Warszawa

Advertisement











52Przyłącza wodne i kanalizacyjne są jednym z najważniejszych i niezbędnych elementów infrastruktury każdego budynku. Bieżąca woda potrzebna jest już na etapie prac fundamentowych. Wszelkie sprawy formalne możemy załatwić razem z pozwoleniem na budowę domu, dołączając stosowne dokumenty do wniosku. Uzyskane pozwolenie umożliwi nam również budowę przyłączy.

Przyłącze kanalizacyjne
Zaopatrzenie w wodę wiąże się nierozerwalnie z wytwarzaniem, gromadzeniem i odprowadzaniem ścieków. Gospodarka ściekowa, obejmuje systemy kanalizacji zbiorczej i oczyszczalni ścieków, a także systemy indywidualne (zbiorniki bezodpływowe, indywidualne oczyszczalnie ścieków) lub inne rozwiązania zapewniające należytą ochronę środowiska przyrodniczego, w tym zasoby wód powierzchniowych i podziemnych. Kwestia podłączenia nieruchomości do sieci kanalizacyjnej uregulowana jest w ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków. W przypadku gdy w pobliżu działki inwestora przebiega zbiorcza sieć kanalizacyjna, należy włączyć się do tejże sieci. W przypadku gdy zbiorczej sieci brak, należy skorzystać z indywidualnych rozwiązań.

58Procedura uzyskania pozwolenia, czyli podstawowe formalności, jakie należy spełnić, chcąc przyłączyć budynek do sieci kanalizacyjnej opisano w początkowej części artykułu, formalności te są podobne dla uzyskania zgody dla jednego i drugiego przyłącza. W przypadku braku możliwości podłączenia budynku do sieci kanalizacyjnej, np. ze względów ekonomicznych (zbyt duża odległość od sieci), inwestor może skorzystać z dwóch rozwiązań:

  • budowa szamba, a więc zbiornika do gromadzenia nieczystości, który musi być szczelny i systematycznie opróżniany przez wóz asenizacyjny, w przeciwnym razie nieczystości dostaną się do gruntu;
  • budowa przydomowej oczyszczalni ścieków, która powinna oczyszczać ścieki do parametrów, jakie są określone dla danego terenu. Wartości wymaganych poszczególnych wskaźników zanieczyszczeń określa Rozporządzenie Ministra Środowiska DzU 2014 poz. 1800. Decydując się na przyłącze, inwestor wybiera rozwiązanie komfortowe – „wyprodukowane" nieczystości płynne są bezpośrednio usuwane poprzez przykanalik i sieć kanalizacyjną do zbiorczej oczyszczalni ścieków.60

Przyłącze kanalizacyjne powinno być tak zbudowane, aby ścieki w nim nie zalegały, lecz z odpowiednią prędkością tzw. samooczyszczania spływały do głównego kolektora ściekowego. Ważnym jest pamiętać, że budując przyłącze kanalizacyjne, należy wykonać to w taki sposób, by w razie potrzeby (np. zatkanie) można było oczyścić cały układ z osadów i usunąć ewentualne zatory.61
63Do budowy przyłączy kanalizacyjnych stosuje się głównie rury wykonane z PVC-U o różnym SN lub rury z polipropylenu (PP), rzadziej z PE. Połączenie rur jak i kształtek odbywa się za pomocą wciśnięcia bosego końca rury w kielich. Nie wolno do budowy przyłącza kanalizacyjnego wykorzystywać rur kanalizacyjnych szarych, które przeznaczone są do kanalizacji wewnętrznej. W przypadku gdy rura podłączenia kanalizacyjnego będzie przebiegała w miejscu ruchu kołowego, ułożoną rurę należy zabezpieczyć przed uszkodzeniem.
Podobnie jak w przypadku przyłącza wodociągowego tak i tutaj trasę przebiegu przyłącza po wykonaniu kompletnego projektu powinien wytyczyć geodeta.
62Montaż rur kanalizacyjnych należy rozpocząć od najniższegopunk tu, czyli najczęściej będzie to studzienka kanalizacyjnalub trójnik zabudowany na kolektorze głównym. Po przygotowaniu wykopu na dnie przygotowuje się piaskową podsypkę o minimalnej miąższości 0,1,m którą należy wyrównać i odpowiednio zagęścić. 
Dopiero na tej powierzchni układane są rury ze spadkiem w kierunku kolektora głównego. Ważne, aby każda rura była ułożona z identycznym spadkiem, aby prędkość przepływu ścieków w całym kanale przyłączeniowym była na podobnym poziomie. Przykanalik powinien mieć średnicę nie mniejszą niż przewód odpływowy wyprowadzony z budynku. Najczęściej jest to 150÷160 mm, aczkolwiek zdarzają się jeszcze wyjścia 110 mm. W takim przypadku dobrze jest zaraz po wyjściu z budynku zwiększyć średnicę rury.

64

Następnie rura kanalizacyjna wprowadzana jest bezpośrednio do studzienki lub do trójnika łączącego ją z siecią kanalizacyjną
Studzienka rewizyjna na terenie posesji służy do kontroli i czyszczenia przewodów: przykanalika i odpływowego. Montuje się ją nie dalej niż 3÷5 m od zewnętrznej sieci kanalizacyjnej i co najmniej 1,5 m od fundamentów domu. Studzienka może być nieprzełazowa o średnicy około 0,3 m (z tworzyw sztucznych najczęściej PVC-U) lub przełazowa (zwykle z kręgów betonowych o średnicy 1,0÷1,2 m).W miejscu, gdzie projektant umieścił na mapie studzienkę, na dnie wykopu montuje się specjalną kinetę, najczęściej za pomocą połączeń kielichowych. Na rynku dostępne są dwa typy kinet:

  • połączeniowo-rewizyjne;
  • przelotowo-połączeniowe.

65Druga opcja nazywana jest też często kinetą zbiorczą ze względu na możliwość przyłączenia dodatkowych rurociągów. Kinety tego typu wykorzystywane są też przy zmianie kierunku rurociągu kanalizacyjnego. Jeśli wykonawca zamontował już część denną tzw. przepływową studni (kinetę) to w następnym kroku wykonywany będzie montaż rury wznośnej (trzonowej) zwieńczonej pokrywą teleskopową z włazem żeliwnym. Zwieńczenie teleskopowe umożliwia regulację wysokości studni w stosunku do powierzchni terenu. Rynek branży instalacyjnej oferuje również monolityczne studzienki z tworzyw sztucznych (PVC, PEHD, PP i GRP) lub montowanych z prefabrykowanych elementów betonowych, jednak są to studnie o rozmiarach większych niż 600 mm, a te dość rzadko ujmowane są przy projektowaniu przyłączy.
66W przypadku gdy mamy do czynienia z terenem pofałdowanym, w którym kolektor zbiorczy jest usytuowany wyżej aniżeli budynek, z którego odprowadzane mają być ścieki, grawitacyjne spływanie ścieków jest niemożliwe. Podobna sytuacja jest też wtedy, gdy odległość budynku od kolektora jest bardzo duża. Ścieki można wtedy odprowadzać grawitacyjnie do studzienki, która pełni rolę przydomowej przepompowni, z której – po napełnieniu jej do pewnej wysokości – ścieki są przetłaczane do kolektora. Właściciel takiej działki powinien zbudować przed kolektorem dodatkową studzienkę rozprężną, z której ścieki będą odprowadzane grawitacyjnie do kanalizacji w ulicy. Wówczas część od studzienki rozprężnej do kolektora będzie przejęta przez zakład kanalizacyjny i przezeń konserwowana.
Po połączeniu kolektora głównego kanalizacji z instalacją wewnętrzną budynku należy przeprowadzić próbę szczelności, jeśli jest ona wymagana lub po prostu przystąpić do zasypania elementów instalacji, wykonując najpierw piaskową obsypkę rurociągu (0,3 m ponad wierzch rury), a następnie zasypania wykopu gruntem rodzimym z odpowiednim jego zagęszczeniem. Po odebraniu przyłącza przez pracownika zakładu komunalnego pozostaje spisanie umowy na odbiór ścieków przez zakład oraz inwentaryzacja powykonawcza.
67Podobnie jak w przypadku przyłącza wodociągowego, także i przykanalik musi być usytuowany w odpowiednich odległościach od innego uzbrojenia występującego na działce. Odległości od innych sieci jest taka sama, jak w przypadku wodociągu, dojdzie jeszcze tylko odległość 1,5 m od ogrodzenia inwestora.

 

Autor: mgr inż. Artur Stadnik


 

pi