Drukuj
Nadrzędna kategoria: Artykuły tematyczne

Zabudowy rys. 1Firma posiadająca samochód ze specjalistyczną zabudową i oklejony własnymi reklamami wzbudza zaufanie klientów. Co więcej, korzystanie z samochodu wyposażonego w specjalistyczną zabudowę skraca czas wykonania usługi.



Firmy zajmujące się wykonywaniem lub serwisowaniem instalacji grzewczych, sanitarnych, gazowych czy klimatyzacji coraz częściej korzystają z samochodów firmowych wyposażonych w specjalistyczną zabudowę. Jest ona dostosowana do specyfiki wykonywanej działalności, umożliwiając bezpieczne przewożenie narzędzi i elementów do montażu. Oczywiście, materiały do montażu i narzędzia można także przewozić tradycyjnym „blaszakiem”. Trzeba się jednak liczyć z tym, że podczas jazdy przedmioty się przesuwają i trudno je potem znaleźć. Wyliczono, że dzięki korzystaniu z auta z optymalnym rozmieszczeniem narzędzi i sprzętu w specjalistycznej zabudowie, tylko podczas jednej zmiany ekipa wykonawcza może zaoszczędzić nawet 40 minut czasu pracy w porównaniu z ekipą, która takim autem nie dysponuje. Specjalistyczna zabudowa to spory wydatek, ale – opłacalny.
W naszym kraju działają wyspecjalizowane firmy wykonujące zabudowy samochodów firmowych. Oferują one także fachową pomoc w zaprojektowaniu optymalnego wariantu aranżacji wnętrza i wyboru wyposażenia w zależności od potrzeb klienta.

Przedłużany, podwyższany, a może mixt?

Jeśli zastanawiamy się nad zakupem pojazdu z zabudową, mamy do wyboru kilka możliwości. W przypadku nowego pojazdu można zwrócić się do firmy zabudowującej, która wykonuje zabudowy w pojazdach kilku wybranych marek. Rzetelne firmy zabudowujące współpracują z dilerami określonych marek i posiadają homologację generalnego importera marki samochodu na wykonanie zabudowy. Dzięki temu, po wykonaniu zabudowy, pojazd nie traci fabrycznej gwarancji, co z punktu widzenia użytkownika takiego auta ma istotne znaczenie. Współpraca przebiega też w odwrotnym kierunku – można udać się do dilera preferowanej przez nas marki pojazdu i złożyć zamówienie na zakup auta z zabudową, którą w imieniu dilera wykona współpracująca firma zabudowująca. Trzecią możliwością jest zakup od dilera pojazdu pod zabudowę i na własną rękę zlecenie jej wykonania w firmie zabudowującej. W praktyce, to ostatnie rozwiązanie jest jednak nieopłacalne finansowo. Istnieje także możliwość wykonania zabudowy w aucie używanym. Pojazd taki musi być jednak w dobrym stanie technicznym.

Zabudowy rys. 1a Zabudowy rys. 1b
1. W zabudowach wykonanych w mniejszych pojazdach, np. Opel Combo czy Fiat Doblo, często wykorzystuje się wysuwane szuflady. a) Szuflady umieszczono pod podwyższoną podłogą, a szafki narzędziowe z lewej strony wnętrza pojazdu. Wolna przestrzeń z prawej strony służy do przewożenia dużych przedmiotów, np. agregatu prądotwórczego. b) W niektórych zabudowach małych pojazdów szafki zapełniają całe ich wnętrze

Wielkość pojazdu uzależniona jest od potrzeb przewozowych. Ze względu na kategorię prawa jazdy, najczęściej zabudowywane są pojazdy o DMC do 3,5 t.
Małe firmy korzystają z niewielkich pojazdów, np. Fiat Doblo, Ford Transit Connect czy VW Caddy. Warto zwrócić uwagę, że w celu obniżenia kosztów producenci pojazdów łączą swoje siły i wytwarzają prawie identyczne modele pod względem technicznym, ale pod własnymi markami, np. Fiat Doblo to bliźniak Opla Combo, Peugeot Partner jest identyczny jak Citroen Berlingo, a Renault Kangoo to Mercedes-Benz Citan. Bliźniaki różnią się wyglądem zewnętrznym, silnikami i ceną, lecz mają identyczną płytę podłogową i konstrukcję głównych podzespołów, jak układ zawieszenia, kierowniczy czy hamulcowy. Większość pojazdów tej wielkości jest oferowana z dwiema długościami osi i wysokościami dachu.

Zabudowy rys. 2a
Zabudowy rys. 2b
2. W autach wielkości Opla Combo czy Fiata Doblo można przewozić z reguły dwie osoby. Są także oferowane wersje pięcioosobowe z kanapą umieszczoną za przednimi fotelami, kosztem przestrzeni ładunkowej; Szafki można wbudować po obu stronach wnętrza pojazdu, a między nimi wygospodarować wolną przestrzeń do przewożenia długich przedmiotów (rys. 2a). Jeśli prace wymagają poruszania się w trudnym terenie, zabudowę można wykonać w pojeździe wyposażonym w podwozie z napędem na cztery koła oraz pięcioosobowe nadwozie typu pikap (rys. 2b)

Do zabudowy preferowane są wersje z dłuższym rozstawem osi. Podczas wyboru pojazdu z tej grupy warto zwrócić uwagę na ładowność po wykonaniu zabudowy. Jeśli zamierzamy przewozić ciężkie elementy, np. żeliwne rury czy złączki, ładowność może okazać się niewystarczająca.

Pod względem wielkości następną grupę pojazdów pod zabudowę stanowią takie modele, jak: Renault Trafic i bliźniaczy Opel Vivaro, Mercedes-Benz Vito czy popularny VW Transporter. Każdy model, np. Fiat Ducato, Ford Transit, Opel Movano, Renault Master czy VW Crafter, oferowany jest z reguły w trzech rozstawach osi i z trzema wysokościami dachu.

Zabudowy rys. 3a Zabudowy rys. 3b
3. Zabudowy na pojazdach średniej wielkości, np. Renault Trafic czy Mercedes-Benz Vito. We wnętrzu pojazdów tej wielkości można się całkiem wygodnie poruszać (rys. 3a). Na zdjęciu obustronna zabudowa, widok od strony tylnych, dwuskrzydłowych drzwi. Do wnętrza auta można też wejść przez przesuwane drzwi z prawej strony (rys. 3b)

Najpopularniejszą wersją nadwoziową pod zabudowę są furgony z zamkniętym, stalowym nadwoziem z podwyższonym dachem ułatwiającym poruszanie się we wnętrzu pojazdu. Nadwozia są z reguły dwu-, trzymiejscowe lub niekiedy tzw. mixty dla sześciu dewiantów. Niektóre modele pojazdów, np. Mercedes-Benz Vito czy Ford Transit, oferowane są z napędem na przednie, na tylne koła lub na obie osie – w zależności od preferencji klienta. Wersja 4x4 jest przydatna, jeśli będziemy poruszać się po drogach gruntowych lub w górach.

Przygotowanie zabudowy

Zabudowy rys. 4
4. Wybierając zabudowę warsztatową, trzeba zwrócić uwagę na szafki narzędziowe. Szuflady
powinny mieć odpowiednią nośność, blokadę samoczynnego otwarcia oraz łatwo się wysuwać.
Dlatego warto sprawdzić, jakie szafki proponuje nam firma zabudowująca pojazd
Zabudowy rys. 5
5. Stelaże do mocowania szafek powinny być wykonane z materiału o odpowiedniej wytrzymałości
i odpornego na korozję. Istotne znaczenie dla bezpieczeństwa ma jakość montażu
szafek na stelażach
Przygotowanie furgonu do zabudowy zaczyna się zwykle od zamontowania dodatkowej podłogi, bowiem seryjne pokrycie z blachy 0,8-1 mm jest najczęściej zbyt słabe. Przeważnie są to podłogi ze sklejki wodoodpornej i przeciwpoślizgowej o grubości około 4 mm, ewentualnie zabezpieczone ryflowaną blachą aluminiową. Stosuje się także dodatkowe wzmocnienia bocznych ścian, do których montuje się stelaże z szafkami. Często, ze względów bezpieczeństwa, wykonuje się dodatkowe zabezpieczenie między ładownią
a kabiną kierowcy.
Stelaże do mocowania regałów lub szafek są zwykle wykonane ze stali, w bardziej wyrafinowanych konstrukcjach ze stali high tech lub też z anodowanego aluminium pokrytego lakierem w celu ochrony przed zarysowaniami. Coraz więcej wytwórców zabudów odchodzi od łączenia blach metodą spawania z obawy o możliwe powstanie ognisk korozji. Stosuje się zgrzewanie lub skręcanie, przy czym gwinty śrub zabezpieczone są antykorozyjnie. Elementy, które bezpośrednio nie przenoszą dużych obciążeń, wykonane są z blach aluminiowych anodowanych powierzchniowo. Taki proces produkcji dodatkowo zabezpiecza powierzchnię przed zarysowaniami oraz pozwala na łatwiejsze utrzymanie czystości. Dla zachowania równomiernego obciążenia pojazdu stelaże ustawia się zazwyczaj po obu stronach ładowni, pozostawiając pośrodku wolną przestrzeń roboczą z uchwytami do przewożonych niekiedy tam przedmiotów.


Zabudowy rys. 6a
Zabudowy rys. 6b
6. Najpopularniejsze są zabudowy na furgonach o DMC do 3,5 t typu Mercedes-Benz Sprinter czy Fiat Ducato; a) Mimo zabudowy wnętrze jest przestronne. Na zdjęciu ciekawa zabudowa

Szafy, szafki i regały

Zabudowa wnętrza jest wykonywana pod konkretne wymagania nabywcy. Szafki są mocowane do stelaży o odpowiedniej nośności, ale stosowane jest też mocowanie na szynach, które ułatwia wyposażanie samochodu w modułowe, łatwo wymienne zestawy. W regałach montuje się wysuwane szuflady o kilku głębokościach, ustawione w kolumnach na prowadnicach. Nośność prowadnic szuflad trzeba dostosować do potrzeb. Ważna jest łatwość otwierania i zamykania szuflad, dlatego najczęściej są stosowane prowadnice z teflonu, smarowane smarem silikonowym. Szuflady zabezpieczone są przed przypadkowym otwarciem podczas jazdy, a ograniczniki uniemożliwiają wypadnięcie szuflady wypełnionej narzędziami. Wnętrza szuflad są wyścielane matą gumową lub wykładziną piankową, co chroni przewożone narzędzia i części przed wstrząsami i ogranicza hałas podczas jazdy.
Wyposażenie zależy od przeznaczenia pojazdu.
W samochodzie znajduje się zwykle zapas normaliów (śrub, nakrętek) lub ręczna prasa i specjalistyczne narzędzia. Niektóre pojazdy wyposaża się w agregat prądotwórczy 12 kVA. Drabinę czy stelaże do przewożenia długich elementów, np. rur, montuje się na zewnątrz pojazdu, wykorzystując specjalistyczne mocowania. Blisko tylnego wejścia umieszcza się przeważnie gaśnicę, imadło lub ewentualnie butle z gazami technicznymi do spawania.

Zabudowy rys. 7
7. W niektórych zabudowach instaluje się zbiorniki na wodę do mycia rąk


Zabudowy rys. 8
8. Składane imadło to świetny pomysł

Bezpieczeństwo

Wybierajmy rozsądnie
  • Zabudowę warto zamawiać u wyspecjalizowanego wykonawcy, który posiada homologację producenta pojazdu. Przedstawiciel takiej firmy powinien ustalić z klientem rodzaj zabudowy dostosowanej do jego potrzeb i wymagań. Większość firm przygotowuje symulacje komputerowe proponowanych rozwiązań. 
  • Zabudowa powinna mieć certyfikat bezpieczeństwa ECE R 17 na test zderzeniowy.
  • Ważna jest technologia produkcji zabudowy, jakość elementów, z których wykonany jest stelaż pod szafki i dokładność wykonania. Trzeba też zwrócić uwagę na rodzaj szafek – łatwość wysuwania szuflad, ich nośność. Niektóre mają systemy ruchomych przegródek montowanych w szufladach, co zapobiega przesuwaniu się narzędzi.
  • Atutem będzie również możliwość rozmontowania i przeniesienia zabudowy do innego
  • pojazdu po zakończeniu eksploatacji dotychczasowego auta.
Jednym z powodów stosowania specjalistycznych zabudów jest zapewnienie bezpieczeństwa podczas jazdy. Obowiązuje podstawowa zasada, że wszelkie przedmioty znajdujące się w samochodzie muszą być trwale zamocowane, aby nie przesuwały się podczas jazdy, nie hałasowały i nie stanowiły zagrożenia w razie kolizji. W celu zachowania jak najniższego środka ciężkości pojazdu przedmioty o dużej masie umieszcza się u dołu. Niektórzy producenci zabudów współpracujący z zagranicznymi dostawcami przeprowadzają próby zderzeniowe. Zalecane jest, by zabudowa posiadała certyfikat bezpieczeństwa ECE R 17 na test zderzeniowy.

Pojazdy z zabudową nie wymagają uzyskania świadectwa homologacji, pojazd musi jednak spełniać ogólne przepisy obowiązujące w naszym kraju. Czołowe firmy zabudowujące ściśle współpracują z generalnymi importerami pojazdów, którzy wyznaczają swoje wewnętrzne standardy dla wykonawców zabudów.

Ponieważ zabudowy wykonuje się na indywidualne zamówienie, trudno jednoznacznie określić koszt takiej inwestycji. Można oszacować, że niewielkie zabudowy, np. w VW Caddy, kosztują od 4 do 9 tys. zł netto, natomiast w większych pojazdach, typu Fiat Ducato, –10 do 25 tys. zł netto. Wiele firm zabudowujących oferuje również dodatkowe ogrzewanie postojowe, a wówczas koszt zabudowy jest wyższy.

 

Zabudowy rys. 9
9. Narzędzia ułożone w szafkach są zabezpieczone przed przesuwaniem, nie wywołują hałasu i szybko można je znaleźć

Zabudowy rys. 10
10. Ekipa wykonawcza korzystając z auta z optymalnym rozmieszczeniem narzędzi i sprzętu w specjalistycznej zabudowie może zaoszczędzić nawet 40 min czasu pracy podczas jednej zmiany

Autor: Ryszard Polit