Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Artykuły tematyczne

Opublikowano: 21 marzec 2012

Utworzono: 21 marzec 2012

Prawdopodobnie program NFOŚiGW dofinansowania „podłączeń i przydomowych biologicznych oczyszczalni ścieków” spowodował duży wzrost zainteresowania tematem zarówno władz samorządowych i urzędników oraz pojedynczego zwykłego obywatela, jak i małych przedsiębiorstw produkcyjnych, agroturystycznych, moteli itd.).

NFOŚiGW wyraźnie stwierdził, że używane określenia w programie są napisane językiem niespecjalistycznym. Nie oznacza to jednak, że beneficjenci programu zostają zwolnieni z przestrzegania w fazie inwestycyjnej, stosowania właściwego nazewnictwa oraz stosowania odpowiednich przepisów i zasad technicznych określonych normami.
Tą konwencję „niespecjalistyczną” postaram się utrzymać.

Czytaj więcej...

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Artykuły tematyczne

Opublikowano: 21 marzec 2012

Utworzono: 21 marzec 2012

W Polsce polibutylen funkcjonuje od 1993 roku. Najbardziej znanym na naszym rynku systemem instalacyjnym opartym na polibutylenie jest Hep₂O oraz Nueva Terain.

Polibutylen (PB) został wprowadzony w 1965 r. przez firmę Chemische Werke z RFN, lecz dopiero dalsze prace firmy Shell Chemicals z USA nad tym materiałem doprowadziły do jego zastosowania w instalacjach wodnych i grzewczych. W Europie PB pojawił się w latach 80., w momencie, kiedy Shell Chemicals wprowadził ulepszony rodzaj materiału poszerzając zakres jego zastosowania do maksymalnych parametrów 70°C/10 atm dla instalacji wodnych oraz 95°C/6 atm dla grzewczych.

Czytaj więcej...

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Artykuły tematyczne

Opublikowano: 08 luty 2012

Utworzono: 08 luty 2012

W poprzednim numerze PI autor przedstawił w skrótowym zarysie tok postępowania podczas projektowania przydomowych oczyszczalni ścieków ze szczególnym uwzględnieniem zawiłych uwarunkowań prawnych oraz warunki lokalne, jakie należy wziąć pod uwagę rozpoczynając inwestycję.

Ocena warunków gruntowo wodnych dla potrzeb podziemnego odprowadzania ścieków (infiltracji) oraz dobór gruntu o optymalnych parametrach dla filtracji
Filtracja to „proces rozdzielania układów niejednorodnych za pomocą przegród porowatych, które zatrzymują jedne fazy tych układów, a przepuszczają inne” [12].
Przy oczyszczaniu ścieków mamy do czynienia z biofiltracją, gdzie oprócz zatrzymywania na lub wewnątrz ośrodka porowatego cząstek stałych, zachodzi również usuwanie substancji rozpuszczonych przez żywą biomasę, zasiedlającą powierzchnię wypełnienia filtra (złoża).
Filtracja jest najstarszym sposobem oczyszczania ścieków, a w warunkach naturalnych występowała i nadal występuje, jako wsiąkanie wód zanieczyszczonych i ścieków do gruntu. Jako przejaw poszukiwania innych niż grunt materiałów filtracyjnych, na początku XIX wieku powstały pierwsze złoża biologiczne – filtry, wykorzystujące jako wypełnienie naturalny materiał porowaty – kamienie, tłuczeń, gruby żwir, koks. W drugiej połowie XX w. pojawiły się pierwsze sztuczne wypełnienia, które stopniowo wypierały materiały naturalne ze względu na lepsze właściwości, do których przede wszystkim należy zaliczyć: wysoką porowatość, dużą trwałość, stosunkowo wysoką sztywność w relacji do niskiej gęstości. W ostatnich latach ma miejsce coraz więcej prób wykorzystania innych materiałów (również takich, które do tej pory miały inne zastosowanie) jako materiału wypełniającego złoża czy filtry, są to np. włókniny [13], tkaniny filtracyjne i pianka.
Wcześniej wspomniano, że odprowadzanie ścieków do gruntu w celu ich oczyszczenia jest zazwyczaj najtańszym, stosunkowo prostym, a przy braku odbiornika w postaci wód powierzchniowych – jedynym rozwiązaniem. Niestety, mimo swej popularności i wymienionych zalet rozwiązanie to nie jest często należycie przeanalizowane, a dokładnie – w praktyce – nie jest wnikliwie ani rzetelnie wykonana ocena przydatności gruntu do wprowadzania ścieków. Konsekwencją błędnej oceny jest z kolei nadmiernie intensywny proces kolmatacji, który może dla właściciela okazać się bardzo przykry w skutkach (wypływ ścieków na powierzchnię gruntu, wymiana części systemu – np. gruntu i związane z tym koszty).
Kolmatacja definiowana jest najczęściej, jako osadzanie się w przestrzeni porowej ośrodka porowatego (blokowanie przewężeń kanałów porowych) drobnych cząstek stałych adwekcyjnie unoszonych przez przepływający płyn. Procesowi temu towarzyszą często inne procesy lub zjawiska, z których niektóre są wręcz traktowane, jako procesy składowe samej kolmatacji, są to między innymi: wzrost i rozkład mikroorganizmów, sorpcja, adsorpcja, dyfuzja i inne.

Czytaj więcej...

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Artykuły tematyczne

Opublikowano: 08 luty 2012

Utworzono: 08 luty 2012

W poprzedniej części artykułu zostały przedstawione podstawowe połączenia przewodów rurowych wykonanych z różnych materiałów, najczęściej stosowanych do budowy instalacji wewnętrznych. W tym numerze zostaną przedstawione kolejne rozwiązania konstrukcyjne złączek.

W ,,Warunkach Technicznych Wykonania i Odbioru Ruro ciągów z Tworzyw Sztucznych” autorstwa dra inż. Lucjana Furtaka, dra hab. inż. Stanisława Rabieja, mgra inż. Jakuba Wild, wydanych przez Polską Korporację Techniki Sanitarnej, Grzewczej, Gazowej i Klimatyzacji (Warszawa, 1996), podane są zasady prawidłowego podłączenia instalacji wykonanej z tworzywa sztucznego do źródła ciepła w instalacji ogrzewczej. Zgodnie z nimi, nie należy łączyć przewodu z tworzywa sztucznego bezpośrednio z kotłem c.o. lub innym źródłem wytwarzającym ciepło, aby uniknąć bezpośredniego podgrzewania przewodu przez to urządzenie. Dlatego pomiędzy źródłem ciepła i przewodem z tworzywa sztucznego należy zamontować rurę metalową o długości co najmniej 0,5 m przy obliczeniowej temperaturze wody max. 60°C i o długości co najmniej 2,0 m przy wyższej temperaturze obliczeniowej. Wymagania te można pominąć, jeżeli producent kotła wyraża na to zgodę.

Czytaj więcej...